Bezrobocie można rozpatrywać w skali:

• Makro – mamy do czynienia w sytuacji, gdy na określonym obszarze geograficznym znaczna liczba osób zdolnych do podjęcia pracy pozostaje poza zatrudnieniem.

• Mikro – to utrata pracy z powodu braku kwalifikacji lub innych umiejętności pozwalających objąć i utrzymać stanowisko.

Podstawowym miernikiem poziomu bezrobocia jest stopa bezrobocia, czyli ukazywana w procentach relacja pomiędzy liczbą zarejestrowanych osób bezrobotnych a liczbą osób czynnych zawodowo.

Rodzaje bezrobocia:

1. Strukturalne – wynika z nieaktywności struktury podaży siły roboczej i popytu na nią na rynku pracy.

2. Koniunkturalne – wywoływane jest spadkiem popytu konsumpcyjnego i inwestycyjnego, który powoduje zbyt małe wykorzystanie zdolności produkcyjnych przedsiębiorstw.

3. Frykcyjne – jest rezultatem ruchu zatrudnionych na rynku pracy. Dotyczy ludzi zmieniających zawód, pracę, przenoszących się do innej miejscowości.

Inne:

Bezrobocie sezonowe – jest efektem wahań aktywności gospodarczej w różnych porach roku, spowodowanych zmianą warunków klimatycznych.

Bezrobocie technologiczne – wynika z postępu technicznego, automatyzacji, mechanizacji procesów wytwórczych.

Bezrobocie dobrowolne – jest to pozostawanie bez pracy osób, które nie podejmują pracy, ponieważ występujące na rynku pracy stawki płac są ich zdaniem zbyt niskie.

Bezrobocie ukryte – dotyczy ludzi nie ujętych w statystykach.

Bezrobocie jawne

Bezrobocie przymusowe

Bezrobocie może być:

• Całkowite – oznacza brak jakiegokolwiek zajęcia zarobkowego.

• Częściowe – ma miejsce wówczas, kiedy poszukujący pracy znajdzie zatrudnienie w niepełnym wymiarze czasu pracy.

Z punktu widzenia przestrzennych zróżnicowań bezrobocia wyróżnia się:

• bezrobocie powszechne (globalne)

• bezrobocie lokalne (regionalne, terenowe)

W zależności od czasu trwania bezrobocia wyróżnia się:

• krótkookresowe – do 3 miesięcy

• średniookresowe – od 3 do 12 miesięcy

• długookresowe – od 12 miesięcy i więcej

Przyczyny bezrobocie:

• likwidacja niektórych gałęzi przemysłu

• zmniejszenie popytu na konkretne usługi

• ograniczenie produkcji

• brak informacji o miejscach pracy

• brak mobilności

• przeniesienie zakładu do innego regionu

• niedostosowanie do potrzeb rynku wykształcenia pracowników

• zmiany w technologii

• wysokie obciążenia fiskalne